Towarzysze z watahy księżyca w pełni: Smok powietrza

Legenda

W zamierzchłych czasach, gdy światem niepodzielnie rządzili bogowie, boginki i wszelakiej maści bóstwa i dżiny, czterech władców powietrza prowadziło niekończącą się rywalizację. Burzliwy i wiecznie zagniewany Boreasz, władający zimnymi północnymi wiatrami. Łagodny, ale niestrudzony Zefir, pan zachodnich rubieży. Euros, porywisty i chłodny władyka wschodniej zawieruchy. Silny Notos, któremu w udziale przypadły krainy południowe. Bracia dawno już zrezygnowali ze zbrojnych potyczek i krwawych pojedynków, mimo to batalia nadal była pełna napięcia. Umyśliwszy sobie, że włodarzem wszelakich przestworzy zostanie ten, kto pierwszy przeleci od jednego krańca świata na drugi, zdecydowali się na bezkrwawą walkę. Cudowne rydwany, zaprzężone w pełne gracji uskrzydlone konie okazały się zbyt powolne dla tak znaczącego pojedynku. Dlatego wiatromistrzowie dosiedli najśmiglejszych na świecie stworzeń, dla których lot był zaledwie igraszką, a żadne ptactwo ni gorącokrwiste pegazy nie mogły się z nimi równać szybkością. Długo poszukiwali odpowiednich powietrznych wierzchowców, szukając najzwinniejszych, najszybszych i najbardziej wytrzymałych.

Wreszcie nadszedł rozstrzygający dzień i na krańcu świata, tam, gdzie wzburzone wody oceanu, przelewając się przez krawędź, znikają w pustce, stanęli w szranki czterej bracia. Każdy z nich wybrał sobie inne zwierzę, mające zapewnić przewagę nad przeciwnikami. Srogi Boreasz dosiadał olbrzymiego stworzenia, które ruchami ogromnych skrzydeł powodowało prawdziwe tajfuny. Euros wybrał wężokształtnego smoka o krótkim pysku, porośniętego długą sierścią. Pan gorących pustyń, Notos, wybrał pokrytego drobnymi łuskami gada o długiej szyi, przypominającego smukłą jaszczurkę. Na najmniejszym, kolorowo opierzonym stworze siedział rządzący zachodem Zefir. Chęć zwycięstwa była tak wielka, iż mistrzowie wichury dopuścili się oszustwa naiwnie sądząc, że oponenci wykażą się uczciwością. Korzystając ze swych boskich mocy, zaklęli w smoczych ciałach dusze najlotniejszych huraganów.

Pod dozorem niebiańskiego posłańca jeźdźcy wystartowali. Coraz to inny zdawał się wysuwać na prowadzenie. Gonitwa trwała, a z każdą chwilą gady płynęły po nieboskłonie szybciej i szybciej, gdy ich dusze spajały się w jedno z jestestwem wichrów. Wtedy stało się to, czego nawet wiatromistrzowie się nie spodziewali - uskrzydlone mary przestały słuchać rozkazów. Stopione w jedno ze szkwałem i ciepłymi podmuchami zyskały zdolność należną dotąd tylko bogom - władzę nad powietrzem. Nie minęła chwila, gdy bestie zrzuciły jeźdźców i rozproszyły się po niebie. Już nikt nie mógł zmusić ich do posłuszeństwa. Tak powstały Smoki Powietrza, dla których domem i ostoją jest świat tuż nad naszymi głowami. Śpiewając z wiatrem i tańcząc z orkanami, ich potomkowie rozprzestrzenili się po całym świecie.

Charakterystyka

Powietrze to właściwie żywioł wspólny dla wszystkich istot latających, lecz istnieją smoki szczególnie z nim związane, Smoki Powietrza. Więź owa pozwala im na wyczuwanie całym swoim jestestwem wszelkich kominów powietrznych, wiatrów i wirów. Dzięki temu są one niezrównanymi lotnikami, a ich ewolucje powietrzne zapierają dech w piersiach każdemu z mieszkańców Nightwood. Niebo to ich świat, z obłokiem tańczą w świetle gwiazd. Wolne duchy, mające władzę nad wiatrem, których jak i jego, nikt i nic nie zatrzyma.